یک تصویر و هزار درد
تصاویری هستند که مظلومیت شان، بیشمار قلبهای انسانها را تکان میدهد و در ضمیرها حک میشوند...
صحنههایی هستند که در تاریخ ملتها، ماندگار میمانند و بر تاریخی از ظلم و ستم و ویرانی، بطلانی قطعی رسم مینمایند...
و صحنههایی که گاه، اشک ها را بیقرار، بر گونهها جاری میسازند و فریادهای نفرین و ننگ را بر ظالمان، جاری...
ایران امروز، در فوران سیل ویرانگرش، صحنهٔ تبلور این واقعیت است.
چند روزی است که عکسهای پسرکی بیگناه و بیدفاع، محیطهای اجتماعی را پر کرده است.
نامی از او، نیست...
رسم و آدرس و نشانی از او یافت نمیشود...
او تنها با مظلومیتش، خود را معرفی میکند...
با لباسی مندرس و پیکری دفن شده در زیر خروارها گل و لای و سیل و باران...
در دستان هموطنی غیرتمند که او را چون فرزند خویش، پاک و معصوم، یافته و در پی نجاتش برآمده است
پسرک ، دیگر لب به سخن نمیگشاید
او دیگر نیست که لبخند بزند و برایمان از رویاهایش بگوید
اما او، از جنبهای دیگر، بیش از گذشته، هست...
هست تا نشان دهد که ظالمان حاکم، بویی از انسانیت و انساندوستی نبردهاند
هست تا نشان دهد که مردم ایران، سهمی جز نادارای و ویرانی در این مملکت نداشته و ندارند؛
و ثروت و داراییهای خاک شان، صرف امیال پست و کثیف حاکمان ظالم شده است.
او به سادهترین و در عینحال دردناکترین صورت، با پیکر نحیفش بر همگان آشکار میسازد که نشانهای است از گل آرزوهای پرپرشدهٔ هزاران جوان ایرانی...
همانها که در زندانها، به طناب دار سپرده می شوند
همانها که بر تختهای شلاق و شکنجه بسته می شوند
همانها که به دام اعتیاد و فقر و کارتن خوابی انداخته می شوند
و ساعتهای و دقایق ارزشمند عمرشان، قربانی جنایت و دنائت این رژیم شده است.
سال ۲۰۱۶، در دوران جنگ داخلی سوریه، تصویری تکان دهنده، جهانی را به واکنش واداشت.
تصویر ایلان سه ساله که همراه با برادر و پدر و مادر خود، از سوریهٔ جنگزده رهسپار جزیره کوس در یونان، غرق شد و در آغوش موج های آرام، به ساحل دریا آمد... آنچه که روزنامه لوموند، آن را تصویری شوکآور و بیدار کنندهٔ وجدانها دانست.
تصویری که جهان را تکان داد
ایران سیلزده و تحت ستم امروز نیز، شوک و بیداری عظیمی به جهان ساطع میکند.
پیامش، ایستادگی ملتی است که تصمیم به مقاومت و سرخم نکردن گرفته است
پیامش، همراهی و همیاری عظیمی است که در قلبها و بازوان زن و مرد ایرانی، هدفی شگرف را اراده کرده است.
هدفی به عظمت به زیرکشیدن دیکتاتوری و برقراری آزادی.
در پس تمامی سیلها و سیلاب ها، در پس تمامی جانها و پیکرها، این حقیقت است که صحنهٔ امروز ایران را گویا و شفاف میکند؛ بطلان نظام پوسیده ولایت فقیه و حقانیت پیروزی و رهایی به دست کانونهای شورشی و شوراهای مردمی
آنچه که پیام حقیقی نوروز و بهار ایرانی است.
ع.آزادی

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر