قتل‌عام ۶۷ ـ کشتار زندانیان سیاسی با عنوان مواد مخدر

قتل‌عام ـ کشتار زندانیان سیاسی با عنوان مواد مخدر.

دیدیم که در گرماگرم قتل‌عام و کشتار زندانیان سیاسی بعضی از زندانیان رو به اسم قاچاقچی و مواد مخدر در ملأعام حلق‌آویز کردن. روز چهارشنبه 12مرداد احمد غلامی و محمد رامش رو روی پل هوایی شهر آمل به اتهام قاچاقچی مواد مخدر بدار کشیدند. مردمی که شاهد صحنه بودن گفتن وقتی طناب انداختن گردنشون فریاد می‌زدن: «ما مجاهدیم، ما زندانی سیاسی هستیم».

بعد از پایان رسمی کار هیأت مرگ، تا مدتی هر شهر کدخدای قضایی و قانون خودش رو داشت. طوری که تو بعضی از شهرهای غربی کشور هر پاسدار و مأمور دون پایه وزارت اطلاعات حکم اعدام صادر می‌کرد.

بعضی از شهرها جوانان رو تو خیابون دستگیر و همون‌جا به جرم هواداری از مجاهدین حلق‌آویز می‌کردن. حتی زندانیان آزاد شده رو دوباره دستگیر و اعدام کردن.

بعدها معلوم شد تا یک سال بعد اعدام زندانیان مجاهد با عنوان رذیلانه دزدی و قاچاق و مواد مخدر تو شهرهای مختلف ادامه داشته.

26مرداد 68 مصطفی جوان شادلو را در سیاهکل تحت عنوان قاچاقچی دار زدند. پدرش، احمدرضا، با دیدن این صحنه جگرش کباب شد؛ فریاد کشید پسرم مجاهد است. بلافاصله پاسداران پدر را دستگیر و سربه‌نیستش کردند... 

کافی‌ست لحظةای خودمان را جای برادر «زینت حسینی و سارا علیزاده» قرار دهیم که در مرداد 68 در تهران به جرم فساد! و مواد مخدر اعدام شد تا بفهمیم در این مدت چه بر سر مردم و مجاهدینش آمده است... (آفتابکاران جلد ۵ ـ یادیاران صفحه 36) 

آبان 68 زندانیان مجاهد هادی متقی، جعفر ستاره آسمان، غلامحسین صالحی و اعظم طالبی رودکار رو در ملأعام اعدام کردن. روز شنبه 20آبان 68 روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
بر اساس رأی صادره از سوی دادگاه ویژه گیلان، هادی متقی فرزند رمضان به جرم قتل عمد، مثله کردن و سوزاندن بقای جسد، سید حسین ابهری‌نژاد به اتهام ارتکاب... جعفر ستاره آسمان فرزند بابا، غلامحسین صالحی فرزند حسن و اعظم طالبی رودکار فرزند عشقعلی به جرم شرکت در چند فقره آدم‌ربایی، سرقت مسلحانه، وارد کردن سلاح گرم و مواد مخدر و... محکوم به اعدام شدند، که احکام صادره در ملأعام و در محوطه شهربانی رشت به اجرا درآمد.