دلاوری که دژخیم را به زانو در آورد

مجاهد شهید هوشنگ حیدری

دلاوری که دژخیم را به زانو در آورد

به ماه مهر رسیدیم و بازگشایی مدارس و مراکز تحصیلی لازم دیدم یادی کنم از معلمی انقلابی و دلسوز که درس وفای به پیمان و فدای بیکران را به دانش آموزانش آموخت و درقلب وضمیر آنها جاودانه شد . میخواهم از مجاهد شهید هوشنگ حیدری بگویم دبیر مدرسه راهنمایی کاوه در شهر اندیمشک بود او سخت کوش و مهربان با وقار بود .شادیهاش را با شاگردانش تقسیم میکرد اما غم و اندوهش را برای خودش نگه میداشت

قبل از انقلاب از جوانان فعال مخالف شاه بود بعد از انقلاب هوادار سازمان مجاهدین خلق شد و از مسئولین مجاهدین در شهر اندیمشک بود در مهر۱۳۶۰ دستگیر شد و به زندان یونسکو منتقل شد و زیروحشیانه ترین شکنجه ها قرار گرفت ولی سینه پر از رازش را هیچگاه نگشود و سرانجام در سحرگاه ۷ آذر۱۳۶۰ او را در زندان یونسکو تیرباران کردند و همان روز اطلاعیه آنرا به همراه عکسش در سطح شهر نصب کردند فکرمیکنید مهمترین اتهامش چه بود؟ < کتمان حقایق> بله سینه پراز رازش را نگشوده بود و دژخیم را بورکرده بود زیر شکنجه بنداول انگشت نشان دست راستش را قطع کرده بودند همه این جنایات زیر نظر آوایی جلاد صورت گرفته بود وحالا آخرین لحظات مجاهد قهرمان فرمانده هوشنگ حیدری را اززبان آوایی جلاد که درسال ۱۳۶۱ برای جمعی از زندانیان مجاهد درزندان یونسکو گفته بود برایتان نقل میکنم : آوایی گفت در سحرگاه ۷ آذرپارسال من به اتفاق حاکم شرع یوسفی (این آخوند عراقی بود)در میدان تیرحاضرشدیم هوشنگ را بسته بودند پیش او رفتم ازاو خواهش کردم که کوتاه بیاید به او گفتم که فقط به من بگو که اشتباه کردم که نه ازتو میخواهم مسعود را محکوم کنی ونه میخواهم رسماً اعلام کنی و نه میخواهم بروی در نماز جمعه بگویی که کوتاه آمدم فقط توی گوش خودم بگویی کوتاه آمدم برایم کافی است و ازهمین میدان تیر تورا میفرستم سرکار معلمیت حاکم شرع هم خیلی از درخواست کرد ولی میدانید که چه جوابی به ما داد گفت آوایی بین ما یک دریا خون است و شمشیر بین ما حکم میکند ما مجاهدین پیرو حسینیم و شما پیرو یزید همین .

دیدم کوتاه نیامد بلافاصله دستور اجرای حکم را دادم . پایان نقل قول

لازم به ذکراست که دوخواهر قهرمان هوشنگ نیز به دست این دژخیم یعنی آوایی بعد از سال ۶۰ دستگیر و اعدام شدند که عبارت بودند از مجاهدشهید نسرین حیدری که در سال ۱۳۶۱ در دزفول اعدام شد و مجاهد شهید شهین حیدری که در قتل عام ۱۳۶۷ در دزفول اعدام شد که پیکر اورا در شهر دیگری دفن کرده بودند یعنی در شهر شوشتر در صورتی که ساکن شهر اندیمشک بودند.

وچه زیبا برادر مسعود کلمه طیبه مجاهدخلق را تعریف کرد :

وفای به پیمان با فدای بیکران در تاریخ ایران