دژخیم سید علیرضا آوایی
پیشینه دژخیم سید علیرضا آوایی
اهالی خوزستان بخصوص ساکنین شهرهای دزفول و
اندیمشک و شوش وهفت تپه و ساکنین عرب روستاهای نوار مرزی با عراق از دهلران تا بٌستان این دژخیم را به خوبی میشناسند و کمتر
خانواده ای بوده که از این دژخیم در آن سالهای بعد از انقلاب ضد سلطنتی داغی بر دل
نداشته باشد .
در سال ۱۳۵۸ سپاه دزفول یک گروه ضربت درست کرد
که تمامی پاسداران تشکیل دهنده آن از جنایتکارترین پاسداران در آن موقع بودند و
فرمانده این گروه ضربت پاسدار جنایتکاری بنام شنبه زاده بود که کارش بصورت مستمر
تهاجم به روستاهای مرزی و عمدتاً عرب نشین بود و تمامی دستگیریها و آزارو شکنجه ای
که نسبت به این هموطنان ما میکرد با احکام صادره از طرف همین دژخیم علیرضا آوایی انجام
میشد . تمامی شیوخ و وجه های عشایر عرب را شامل میشد از آنها خواسته میشد که با
اطلاعات سپاه دزفول همکاری کنند و همکاری به چه منظور ؟ به این منظور که از داخل
عراق خبر چیینی کنند و در وهله بعد بمب گذاری خطوط لوله های نفتی عراق و جاده های
مرزی عراق و اگر شیوخ نمی پذیرفتند ابتدا در همان روستای محل اقامتشان و در برابر
چشم تمامی اهل روستا آنها را شلاق میزدند و اگر مجدداً درخواست همکاری را رد میکردند
آنها را دستگیر کرده به زندان یونسکو دزفول منتقل میکردند و به آنها اتهام همکاری
با عراق و وارد کردن سلاح از عراق متهم میکردند لازم به یاد آوری است که هنوز جنگ
با عراق شروع نشده و چند ماهی است که از انقلاب گذشته ولی با این هموطنان محروم
این چنین رفتار میکنند و هیچ فریاد رسی هم نداشتند و در نهایت نفرات را با همین
اتهامات واهی محکوم به اعدام و نفرات را تیرباران میکردند و سپس زمینهای آنها را
مصادره میکردند آوایی دژخیم تمامی احکام دستگیریها را بصورت دستی می نوشت و امضا
میکرد بنام سید علیرضا آوایی و به گروه ضربت سپاه دزفول میداد و آنها بلافاصله
اجرا میکردند.واین طوری بود که بدلیل فشارهای ضد انسانی دژخیم آوایی و مزدوران
پاسدارش تعدادی از این عشایر قبل از شروع جنگ ایران و عراق شبانه بطور جمعی به
عراق کوچ کردند و اموال و مایملک آنها را همین آوایی مصادره کرد که خودش مبالغ
هنگفتی در آن زمان میشد و این طوری خیلی از خانواده های عرب هموطنمانم را متلاشی
کرد و به پاس این خدمات بود که در نظام جهل و جنون مدارج ترقی و را طی کرد . در
نوبتهای بعدی جنایتهای دیگر این دژخیم ولایت را خواهم نوشت .

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر